Ostry zawał mięśnia sercowego może być wywołany przez ostre infekcje dróg oddechowych. Wcześniejsze badania sugerowały związek między grypą a ostrym zawałem mięśnia sercowego, ale w tych badaniach zastosowano nieswoiste środki zarażenia grypą lub projekty badań, które były podatne na uprzedzenia. Oceniliśmy związek pomiędzy potwierdzoną laboratoryjnie infekcją grypową a ostrym zawałem mięśnia sercowego. Metody
Zastosowaliśmy samokontrolę konstrukcji serii przypadków w celu oceny związku między potwierdzoną laboratoryjnie infekcją grypową a hospitalizacją z powodu ostrego zawału mięśnia sercowego. Zastosowaliśmy różne laboratoryjne metody o wysokiej specyficzności w celu potwierdzenia zakażenia grypą w próbkach układu oddechowego, a także potwierdzono hospitalizację z powodu ostrych zawałów mięśnia sercowego z danych administracyjnych. Continue reading „Ostry zawał mięśnia sercowego po potwierdzonej laboratoryjnie infekcji grypowej”
Mepolizumab lub placebo w przypadku granulocytowatych ziarniniakowatych z zapaleniem wieloczynnikowym ad 9
Jedną z rozważań jest to, że eozynofilowa ziarniniakowatość z zapaleniem wielojądrowym jest heterogenną chorobą, której pewne objawy nie są napędzane eozynofilami. Inna możliwość jest taka, że niektórzy uczestnicy mogli mieć długotrwałe, nieodwracalne uszkodzenie naczyń, które było oporne na terapię antyleukinową-5. Ewentualnie, chociaż mepolizumab zmniejszał liczbę eozynofilów we krwi, dawka mogła być niewystarczająca do wyeliminowania eozynofilów. Chociaż wcześniejsze otwarte badania dotyczące mepolizumabu obejmujące uczestników z ziarniniakowatością granulocytową z zapaleniem wielonaczyniowym badały wyższą dawkę (750 mg podawaną dożylnie co 4 tygodnie), nie jest jasne, czy wyższa dawka mepolizumabu niż stosowana w tym badaniu (300 mg, podawana podskórnie). ) mogłoby przynieść lepsze odpowiedzi niektórym uczestnikom. Continue reading „Mepolizumab lub placebo w przypadku granulocytowatych ziarniniakowatych z zapaleniem wieloczynnikowym ad 9”
Mepolizumab lub placebo w przypadku granulocytowatych ziarniniakowatych z zapaleniem wieloczynnikowym ad 8
Średnia dzienna dawka prednizolonu lub prednizonu, uśredniona w okresie 52 tygodni, wynosiła 9,2 mg w grupie otrzymującej mepolizumab i 13,5 mg w grupie placebo. Szczegóły dotyczące wszystkich pozostałych wyników przedstawiono na rysunkach S2, S3 i S4 w dodatkowym dodatku. Bezpieczeństwo
Tabela 3. Tabela 3. Zdarzenia niepożądane i ciężkie zdarzenia niepożądane. Continue reading „Mepolizumab lub placebo w przypadku granulocytowatych ziarniniakowatych z zapaleniem wieloczynnikowym ad 8”
Mepolizumab lub placebo w przypadku granulocytowatych ziarniniakowatych z zapaleniem wieloczynnikowym ad 7
Analizę naliczonych tygodni remisji według podgrupy przedstawiono w tabeli S4 w dodatkowym dodatku. Skuteczność mepolizumabu w porównaniu z placebo wśród 57 uczestników z bezwzględną liczbą eozynofili mniejszą niż 150 komórek na milimetr sześcienny na początku badania była ograniczona (21% w porównaniu do 7% uczestników miało remisję przez .24 tygodnie, iloraz szans, 0,95; 95% CI, 0,28 do 3,24). Natomiast wśród 79 uczestników z bezwzględną liczbą eozynofili wynoszącą 150 komórek lub więcej na milimetr sześcienny w punkcie wyjściowym, wystąpiła korzyść z mepolizumabu w porównaniu z placebo (33% w porównaniu do 0% uczestników miało remisję przez .24 tygodnie, iloraz szans 26,10; 95% CI, 7,02 do 97,02). Więcej uczestników grupy mepolizumabu niż w grupie placebo miało remisję w ciągu pierwszych 24 tygodni badania i pozostało w remisji do 52 tygodnia (19% w porównaniu z 1%, iloraz szans, 19,65, 95% CI, 2,30 do 167,93; P = 0,007) (tabela 2). Punkty końcowe remisji, które stosowały kryteria remisji EULAR (BVAS wynoszący 0 i prednizolon lub dawkę prednizonu .7,5 mg na dzień) są pokazane na Rysunkach S1 i Tabeli S5 w Dodatku Uzupełniającym. Continue reading „Mepolizumab lub placebo w przypadku granulocytowatych ziarniniakowatych z zapaleniem wieloczynnikowym ad 7”