Dla oznaczenia szybkości stanu czynnego w nerwach, możemy się posługiwać z małemi modyfikacyami samą metodą, którą pierwszy raz zastosował Helmholtz w roku 1850. Punktem wyjścia doświadczeń Helmholtza były następujące spostrzeżenia astronomów. W końcu XVIII w. astronomowie zwrócili uwagę, że zawsze istnieją pewne różnice w oznaczeniu czasu pojawienia się zjawisk astronomicznych w spostrzeżeniach rozmaitych przytem różnice w oznaczeniu czasu dla dwóch obserwatorów są zawsze stale; różnice tę nazwano równaniem osobistem. Dla wytłumaczenia tego faktu, pierwszy, o i...
Mięsień żywy, podobnie jak wszystkie tkanki, pochłania tlen i wydziela dwutlenek węgla. Wielkość tej przemiany gazowej nie idzie równolegle z pobudliwością mięśnia, gdyż nie zmienia się po jej zniknięciu, np. wskutek zanurzenia mięśnia do roztworu cukru trzcinowego. Po wycięciu z organizmu mięśnia oddychanie jego szybko słabnie i ciągu pięciu godzin spada do polowy albo i mniej wielkości początkowej, nawet wtedy jeżeli pobudliwość zostaje bez zmiany (Thunberg). Zdaje się, że pewną rolę gra tutaj niedostateczne zaopatrzenie mięśnia tlen; będąc zawieszony powietrzu, a...
Skład chemiczny nerwów lub ich składowych części, jak zaznaczyliśmy wyżej, dokładnie nie jest zbadany. Do pewnego stopnia jednak możemy go ocenić na podstawie reakcyi mikrochemicznych. Swiadczą one, że w skład włókna osiowego wchodzą głównie substancye białkowe; odczynnik bowiem Millona barwi je na czerwono, w kwasie zaś włókno osiowe przechodzi w bial- czan kwaśny i rozpuszcza się w wodzie : rozpuszcza się również, w słabych rozczynach soli potasowych lub sodowych, krzepnie w kwasie chromowym, w dwuchromianie amonowym i w dwuchlorku rtęciowym, redukuje chlorek złota i ba...
